Van Normandië richting Bretagne
13 juni 2019 - Le Mont-Saint-Michel, Frankrijk
Blog 2
Zondag 9 juni (1e pinksterdag)
afgelopen nacht zijn we door storm en regen in slaap gewiegd maar als we opstaan is het licht bewolkt maar zonder verwachting van regen. Dus gaan we op onze laatste dag aan de invasiestranden op de fiets naar St Mere Eglise een goede 15 km verderop. Het is hier nog groot feest met overal legervoertuigen, militairen, muziek en veel rokende stands met worsten en karbonades, maar vooral heel veel toeristen! In de lucht zijn de stuntende straaljagers van de “Patrouille de France” te zien die een geweldige show geven. Als rond het middaguur de voertuigen in optocht vertrekken onder het geluid van de galmende kerkklokken, worden vlak buiten de stad in een eindeloze stoom dacota’s 1000 parachutisten gedropt! Terug op de CP is het tijd om in het zonnetje bij te komen van 35 km fietsen en 4km wandelen, vanavond worden de festiviteiten een beetje afgesloten met een groot vuurwerk langs de invasie stranden. Dus staan we om 22:30 in de regen klaar voor het spektakel wat wellicht door de regen uitgaat als een nachtkaars.
Maandag 10 juni,
we vertrekken net als vele anderen van de CP van Utah Beach en rijden nog even langs het monument van Majoor Dick Winters die met zijn “Band of Brothers” op Utah Beach aan land zijn gekomen. Het zonnetje schijnt af en toe dus lunchen we op het dorpsplein in Gréville-Hague en rijden dan naar de camping in Ommonville-la-Rogue. Die is niet alleen uitgekozen omdat we dan weer ‘s ff kunnen douchen, maar ook omdat daar in de haven een prima visrestaurant zou zijn. De wandeling naar de haven is 10 min maar alles is hier dicht en uitgestorven, dus morgen weer verder naar de kop van Normandië.
Dinsdag 11-6,
via de “Route du Cap” rijden we via de kust omhoog naar de semafoor van “Cap de la Hague” op het uiterste puntje van Normandië. Onder weg stoppen we even bij “Port Racine” wat de kleinste haven van Europa zou zijn. Het landschap en de hoge ruige rotsen zijn werkelijk fenomenaal mooi, je waant je met de door heggetjes en gestapelde muurtjes afgebakende landerijen in Engeland of Schotland. (van dat laatste land weet ik dat alleen van de tv want daar ben ik nog nooit geweest!). Vanaf de kop rijden we langs de kust weer naar beneden en stoppen op de CP van Gouville sur Mer die wat de naam al doet vermoedden aan het strand ligt. Op het stand veel beweging van komende en gaande tractoren met boten en vissers die aan het week zijn, wij gaan onderuit in het zonnetje hiervan genieten. Ondanks dat je hier bij eb aan het stand struikelt over de oestertafels kan ik zo even nergens oesters kopen!
Woensdag 12-6,
we laten de CP achter ons en rijden via de “Route de Baie” verder omlaag met de bestemming een plekje bij de Mont St Michel. We scoren oesters en groente op de markt van Montmartin sur Mer, en lunchen op een picknick plek in “Pointe du Grouin du Sud” met uitzicht op de Mont St Michel die aan de overkant van de baai ligt. Overnachten doen we op de CP van Ardevon die op 5 km van de Mont ligt.
Donderdag 13-6,
vannacht weer flinke buien gehad maar het is zo waar weer droog geworden. De fiets op en richting de Mont, de laatste 3 km mag je niet meer op de fiets of auto afleggen, de enige optie is lopen of met de gratis pendelbus. We kiezen voor lopen wat niet de beste keuze bleek omdat we de laatste km in de regen lopen. Met nog heeeel veeel anderen met natte jassen en paraplu’s persen we ons door de nauwe straatjes en dit terwijl het een doordeweekse dag in het laagseizoen is! Een prima lunch in 1 van de vele restaurantjes en dan maar met de pendelbus terug naar de fietsen. Tussen de wolken door schijnt af en toe de zon, onderuit in de camper met een biertje en Blog 2 schrijven.
liefs
Hopelijk knapt het weer op, dat willen we hier ook graag!
Vandaag voelde gewoon als herfst terwijl we ons schoolreisje deden :-)
Veel liefs vanuit hier! xxx
Ik wil ook zo'n bed, ha, ha.
Het weer gaat gelukkig opknappen, dus als de wandelschoenen weer droog zijn...…………...lekker op pad xxxxxx